Her zaman kendinden önce bir başkasını düşünmek demektir.
Geceler uykusuz geçse de sabah neşesiyle kıkırdayarak uyanan çocuğunuza gülebilmektir.
Önceliklerinin tamamen değişmesi demektir.
Vücudunun bir canlıyı dünyaya getirebildiğine hayret edip büyülenmek demektir.
Bazen günlerce evden çıkamasan bile o günü de çocuğunla geçirebildiğin için mutlu olmak demektir.
Yemek yiyememek, tuvalete gidememek, kendine hiç vakit ayıramamak demektir.
Başka bir insanı büyütebilmek için önce kendin büyüdüğünü kabullenmektir.
Onun bir gülüşü için türlü türlü şaklabanlıklar yapmak demektir.
Kendin peynir ekmekle bir öğün geçiştirirken minik gurme için mükemmel yemekler hazırlamaktır.
Kendi annenizin kıymetini daha iyi anlamak demektir.
Sabrı öğrenmektir.
Çocuğunun bir bakışında kendini görmek demektir.
Çılgınca, delice bir sevgiyle bir minik insana bağlanmak demektir.
Anne olmak fedakarlıkların en büyüğüdür, aynı zamanda ödüllerin de en büyüğünü beraberinde getirir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder