"Sana söylüyorum, bu çocuk doymuyor."
"Üşüyor olmasın, bir yelek mi giydirsek?"
"Sütün mü az senin, mama takviyesi mi yapsan acaba?"
"Benim arkadaşım da yeni doğum yaptı, o böyle böyleymiş..."
Bu sözler tanıdık geliyor değil mi?
Doğum yaptıktan sonra insandaki en büyük endişe, bebeğim iyi mi endişesi oluyor. Doyuyor mu, üşüyor mu, neden ağlıyor yoksa mutsuz mu?... Bu sesler zaten sizin kafanızın içinde dönüp dururken bir de teyzelerin, annelerin lafları ekleniyor o gürültüye.
Size verebileceğim en güzel öneri; Kendi iç sesinizi dinleyin. Çünkü içgüdüleriniz yalan söylemez!
Bebeğinize sadece anne sütü vermek istiyorsanız öyle yapın. Sadece emzirin. Zaten emzirmek kadar güzel bir duygu var mı şu dünyada? Bütün bebekler mama ile takviye edilmek zorunda değil. Kilo alımında sorun yoksa, bezini yeterince ıslatıyorsa, çok ağlamıyorsa zaten o bebek toktur, tok...
Eğer siz üşümüyorsanız büyük ihtimalle çocuğunuz da üşümüyordur. Benim gözlemlerime göre lahana gibi kat kat giydirilen bebekler ileride çok daha fazla hasta oluyor. Eğer yeni doğan bebeğiniz varsa üşüyüp üşümediğini ellerini ve ayaklarını kontrol ederek anlayamazsınız çünkü yeni doğanların kan dolaşımı henüz o kadar gelişmediğinden el ve ayakları genelde soğuk olur, bu üşüdükleri anlamına gelmez. Siz annesiniz, zaten anlarsınız bebeğinizin üşüyüp üşümediğini. Çevredeki gürültüye kulak asmamaya çalışın.
Anne sütü bebeğine ilk yıllarında verebileceğiniz en değerli hediyedir. Bağışıklık sistemini oluşturur, hastalıklardan korur, gelişimini destekler... Eğer gerçekten sütünüz yoksa yine doktorunuza danışarak devam sütü (mama) takviyesi yapabilirsiniz. Ama genellikle anneler bu durumda çok çabuk pes ediyor. Süt üretimi doğumdan hemen sonra istediğiniz gibi olmayacaktır, bu çok normal. Zamanla vücudunuz, süt üretimini bebeğinizin ihtiyacına göre ayarlayacaktır. Başlarda sütünüz hiç gelmeyebilir, yine de emzirin, bol bol emzirin... Siz nasıl istiyorsanız öyle emzirin! Diğerlerinin seslerine kulak asmayın. Bana göre bir sağlık sorunu olmayan her annenin sütü olur, sadece bazı anneler çabuk pes ederler...
Çevrenizde sizden daha iyi olduğu "düşünülen" örnekler mutlaka olacaktır. Bebeği sizden daha iyi tutabilen hemşireleri başta kıskanabilirsiniz. Doğumdan 2 saat sonra kuaförden çıkmış gibi bakımlı olan lise arkadaşınızın fotoğraflarını gördüğünüzde ona gıcık olabilirsiniz. Siz başkasınız, siz sizsiniz! Diğer örnekler sizin için asla yol gösterici olamaz. Bu serüven tamamen kişiye özeldir ve yürüdüğünüz bu annelik yolunu kendiniz belirlersiniz...
Bebeğinize yetememe gibi bir durumunuz ise asla olamaz! Onun annesi sizsiniz! Onu sizden daha iyi anlayan, ona daha iyi bakabilecek ve daha çok sevebilecek kimse yok bu dünyada. Hata yapabilirsiniz, herkes hata yapar. Önemli olan doğru ve yanlışlarınızla, her zaman çocuğunuzun yanında koşulsuz sevginizle dimdik durmaktır...
"Bütün bunları yazmak ne kadar kolay.." diye düşünüyor olabilirsiniz ama bilmenizi isterim ki ben de bütün bu duygu karmaşasını çok yeni yaşadım. Başlarda herkesi mutlu etmek için çok çabaladım ama anladım ki bu mümkün değil. En önemlisi çocuğumun mutluluğu ve benim her zaman yegane amacım da bu olacaktır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder